WEB KÖŞE YAZILARI

TEODORA DONİ Selamünaleyküm   Selamünaleyküm. Yıllardır beni en çok mutlu eden selam verme şekli.   Bir süre önce bana bir mail geldi, açtım ve yeğenimden geldiğini fark ettim.   Bir davet gönderdi bana, şu paylaşım sitelerinden birine üye olmamı istiyordu ve kendi fotoğraflarını oradan görmemi.   Böylece bana yeni fotoğraflarını göndermek zorunda kalmayacaktı.   İlk anda çok sinirlendim çünkü ben …

TEODORA DONİ Şairin kuşlarla imtihanı   Yaklaşık bir yıl önce “Şairin kuşlarla imtihanı” başlıklı bir yazı yazmak istemiştim. Günlerce bu başlık ve yazmayı düşündüğüm içeriği aklımdan çıkmamıştı. Sonra  da böyle bir yazının  şairin özel dünyasına müdahale olarak görülebileceği ihtimali zayıf da olsa aklıma geldiğinden bu yazıyı yazmaktan vazgeçmiştim . Ta ki "twitter kuşu" muhabbetleri ortalığı sarana kadar. Elbette şairin kuşlarla …

TEODORA DONİ Eski fotoğraflar ve eskimeyen çağrı: “Salih Mirzabeyoğlu’na Özgürlük”   Saatlerdir iyi bir sebep bulmaya çalışıyorum. Bu insanlar mutlaka düşünerek yapmışlardır bu hareketi diyorum. Ani bir kararla, sinirle veya hiç düşünmeden yapmış olamazlar diyorum kendi kendime. İyi bir sonuç elde edilir umuduyla yapılmış olabilir böyle bir hareket ama o umulan/istenen sonuç ne olabilir? Böyle sorular beynimi kemiriyor ve tatmin …

TEODORA DONİ Gözyaşı Çiçeği   Bildiğim kadarıyla Türkçede Müge denilen bu güzeller güzeli, nazlı ve bir o kadar narin çiçeğe Rumencede Lăcrămioara deniliyor. Doğal ortamda, bu dönemde, yani Nisan ayında çiçek açıyor.   Çocukluğumdan beri en sevdiğim çiçeklerden biri. Lăcrămioara hakkında birçok efsane ve hikâye varsa da en çok bilineni ve aynı zamanda en çok inanılanı Hz. Meryem ile bağlantılı …

  TEODORA DONİ Ya acılarıyla lâl olmak, ya da yazmak…   Kendimi bildim bileli ne vakit çok üzülsem daima masada duran peçete paketinden birer birer alıp dolma kalemimle bir şeyler çizmeye çalışırdım, öyle rastgele, amaçsızca, bir o kadar da anlamsızca şeyler… Galiba dolma kalemden akan mürekkebin yavaş yavaş peçetenin üzerine dağılışını, her dokunuşta oluşan farklı şekilleri izlemek beni hem o …

  TEODORA DONİ Vicdan arama, çok zor; o sadece bir Vidanjor   Çocukken, annemin kendi çocukluğundaki anılarını bizlere anlatmasını çok seviyordum. Pek çok anısını tam bir hikâye anlatır gibi anlatırdı ve bazılarını defalarca dinlediğim için hiç unutmadım. O zamanlarda da, yani çocukluğumda da anlıyordum ki annemin derdi sadece anılarını bizimle paylaşmak değil, bazı konularda kendince hayatın gerçeklerini anlamamızı sağlamaktı veya …

TEODORA DONİ Tuhaflıklar ülkesinin çocukları   Bu tuhaflıklar ülkesinde kısa bir süre de olsa yaşayan herkes hemen anlar ki buranın olağanüstü dönemleri de, olağanüstü sorunları da hiç bitmiyor ve tabii ki çelişkiler de, tuhaflıklar da… Her ne kadar kendi kendime, tuhaflıklarla dolu bu ülkenin bir tuhaflığını da ben yazmayayım, hem ayrıca sırası mı, dediysem de sonra yazmam gerektiğine karar verdim …

TEODORA DONİ Ey acılar panayırı, ey hayat…   Beş yaşlarında bir kız çocuğu. Panayır yerinde o günün anısına fotoğrafçılardan birinin çadırında kardeşleriyle birlikte fotoğraf çektirdikten sonra kendisi yürüyemediği için o çadırın önünde bir sandalyede oturtulmuş yanında büyük ablasından sadece birkaç yaş büyük bakıcısıyla birlikte annesini, babasını ve kardeşlerini bekliyordu. Oysa o günün gelmesini sabırsızlıkla beklemişti. Ablaları panayırı anlattıkça kendisi iyice …